- dirək
- is.1. Bir şeyi saxlamaq üçün altına vurulan tir, sütun, dayaq. Ağac dirək. Daş dirək. – Şirəli daxmanın dirəyinə qısıldı. M. Hüs.. Eyvanın dirəyindən asılmış kiçik bir kisədən bir ovuc dən götürüb həyətə səpdi. M. Rz.. // Elektrik, telefon məftillərini asmaq üçün dikinə basdırılmış dəmir, beton, ya ağac sütun. Yollar boyu uzanmışdır elektrik dirəkləri. . . M. R.. İş məntəqəsinin müxtəlif yerlərində dirəklərə vurulmuş radio cihazları dillənib partlayışların harada olacağını xəbər verdi. Ə. S.. // Dorağacı. Batumi limanında duran gəmilərin dirəkləri uzaqdan kiçik qutulara taxılmış kibrit çöpü kimi görünürdü. M. S. O..2. məc. Arxa, kömək, daldanacaq mənasında. Böyük oğul ailənin dirəyidir. – Aqil kişi durbin gərəkdir; Dünyada ümid bir dirəkdir. F.. Qıratdı mənim dirəyim. «Koroğlu». Şair deyər mahnısında: «Ellər bizim anamızdır; Evimizin ellər adlı bir yıxılmaz dirəyi var». S. V.. Dirək olmaq – arxa durmaq, kömək etmək. De gəl yoxsullara olgilən dirək; Yetimli dullara vergilən çörək. H. K. S..◊ Dirəyi qızıldan olmaq – çox varlı, zəngin, dövlətli adam haqqında. Dirək kimi – çox uzun adam haqqında. Surxay dirək kimi dimdik durur, tərpənməyirdi. M. Hüs..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.